خداي خوب و بي همتا
چقدر پر مهر و خوش آوا
شدي راضي كه باشم
من در اين دنيا
براي بودن و شادي
براي مهر و همراهي
هزاران ره عطا كردي
حديث عشق و ايمان را
تو بنوشتي
فضاي علم وعرفان را
تو گستردي
تو با صبر و وفا
لطف و كرمهايت فرستادي
گره هايم تو بگشادي
مرا پروانه وار
بر گرد گلهايت بگرداندي
همه اينها و انبوه دگرها را
چقدر بي ادعا كردي
چقدر پر مهر و خوش آوا
شدي راضي كه باشم
من در اين دنيا
براي بودن و شادي
براي مهر و همراهي
هزاران ره عطا كردي
حديث عشق و ايمان را
تو بنوشتي
فضاي علم وعرفان را
تو گستردي
تو با صبر و وفا
لطف و كرمهايت فرستادي
گره هايم تو بگشادي
مرا پروانه وار
بر گرد گلهايت بگرداندي
همه اينها و انبوه دگرها را
چقدر بي ادعا كردي
همي دانم كه در بهت و عجب
پرسي ز من
اي فرد بي توشه
چرا تو اين چنين پرمدعا هستي
پرسي ز من
اي فرد بي توشه
چرا تو اين چنين پرمدعا هستي