تو تو فكري
من تو فكرم
فكر فرصت
واسه آغاز دوباره
واسه حذف اشتباهات
واسه تغيير گذشته
ولي يارا
همين حالا، اون مجاله
براي تو براي من
ميگي: راهش؟
مي گم: ايمان و توكل
با كمي صبر و تعمق
پر پروازت رو وا كن
غم و بي مهري رها كن
تو فقط باش و به پيش آي
كرمش مي شه صد افزون
من تو فكرم
فكر فرصت
واسه آغاز دوباره
واسه حذف اشتباهات
واسه تغيير گذشته
ولي يارا
همين حالا، اون مجاله
براي تو براي من
ميگي: راهش؟
مي گم: ايمان و توكل
با كمي صبر و تعمق
پر پروازت رو وا كن
غم و بي مهري رها كن
تو فقط باش و به پيش آي
كرمش مي شه صد افزون
۳ نظر:
راهرو گر صد هنر دارد توكل بایدش
مریم عزیز قلمت مثل همیشه گرم ونوشتهات به آدم امید میده
پاینده باشی عزیزم
امیدوارم آخریش نباشه
با سلام مریم عزیز
ممنون که کلبه محقر و مجازی بنده رو با قدومتون سبز کردید از شما خواهم خواند و حتمن استفاده خواهم کرد و بیشتر سپاس که وبلاگ بنده قابل دوستی منزل زیبای خود کردید
شاد باشید به مهر
سلام
شعرت خيلي قشنگه...
ارسال یک نظر